Szklarska Poręba atrakcje i najciekawsze szlaki – co warto zobaczyć w okolicach Szklarskiej Poręby

Szklarska Poręba atrakcje i najciekawsze szlaki to obszerny przewodnik, który ułatwi wam poznanie tego wspaniałego regionu. Nie ograniczamy się tylko Szklarskiej Poręby. Wychodzimy poza granice miasta i pokazujemy wspaniałe szlaki górskie. Opisujemy najbardziej znane miejsca, ale również odkrywamy trasy, o których mało kto wie. Polecamy zwłaszcza te szlaki, gdzie nie spotkacie tłumów. Większość miejsc z tej listy doczekała się obszernych i wyczerpujących osobnych artykułów na naszej stronie. Publikujemy linki, które doprowadzą was do nich. Dzięki temu zaplanowanie udanej wycieczki będzie bardzo łatwe. Wychodzimy poza granice administracyjne miasta i pokazujemy kilka ciekawych miejsc oddalonych o kilkanaście kilometrów.

Spis treści

• 1. Zaczynamy od Szklarskiej Poręby
• 2. Karkonoski Park Narodowy
• 3. Złoty Widok – wspaniała platforma widokowa
• 4. Wodospad Szklarki
• 5. Schronisko Kochanówka
• 6. Chybotek
• 7. Wodospad Kamieńczyka
• 8. Krucze Skały
• 9. Zamek Chojnik
• 10. Śnieżne Kotły
• 11. Wieża telewizyjna na Śnieżnych Kotłach
• 12.  Wyciąg na Szrenicę
• 13. Wodospad Panczawy
• 14. Schronisko Labska Bouda
• 15. Bunkry w górach w okolicach Schroniska Labska Bouda
• 16. Wodospad Łabski
• 17. Owcze Skały
• 18. Babiniec (997 m n.p.m.)
• 19. 100 ton
• 20. Kopalnia rud cyny w Krobicy
• 21. Ruiny kościoła ewangelickiego w Miłkowie
• 22. Pobiedna
• 23. Zabytkowa hala spacerowa w domu zdrojowym w Świeradowie-Zdroju
• 24.Spacer w chmurach, czyli wieża widokowa w Świeradowie-Zdroju
• 25. Czarci Młyn
• 26. Domy przysłupowe
• 27. Muzeum Miejskie Dom Gerharta Hauptmanna
• 28. Grób Karkonosza
• 29. Dom Wlastimila Hofmana
• 30. Muzeum Ziemi Juna
• 31. Szlak Waloński
• 32. Stara Chata Walońska 
• 33. Wysoki Kamień
• 34.  Muzeum Mineralogiczne 
• 35. Huta Szkła Julia
• 36. Trollandia – park linowy
• 37. Zakręt śmierci
• 38. Sprawdzone noclegi w okolicy Szklarskiej Poręby
• 39. Mapa wszystkich atrakcji, szlaków, zabytków i polecanych noclegów w okolicy

1. Zaczynamy od Szklarskiej Poręby

Szklarska Poręba (niem. Schreiberhau) leży w województwie dolnośląskim. Położona jest w dolinie rzeki Kamiennej, Kamieńczyka i Szklarki, na wysokości 440–886 m n.p.m. Tę sporą różnicę wysokości poczujecie, poruszając się wąskimi uliczkami. Zwłaszcza w dzielnicach położonych na stokach Karkonoszy i Gór Izerskich. Szklarska Poręba prawa miejskie otrzymała dopiero  31 grudnia 1959 r. Warto wspomnieć o małej ciekawostce. Warunki klimatyczne tu panujące porównywalne są do walorów miejscowości alpejskich położonych na wysokości 2000 m n.p.m. Wykorzystują to sportowcy, przygotowując się do sezonu podczas treningów kondycyjnych, a zwykli turyści korzystają zimą ze znakomitych warunków do uprawiania narciarstwa. Natomiast w pozostałych miesiącach można korzystać z licznych i widowiskowych szlaków górskich. Sezon turystyczny w Szklarskiej Porębie trwa przez cały rok.

2. Karkonoski Park Narodowy

Karkonoski Park Narodowy został utworzony w roku 1959, a jego powierzchnia wynosi  5951,42 ha. Nie będziemy opisywać szczegółowo flory, fauny i przyrody nieożywionej, której ochrona stała się główną przyczyną powstania parku. Podczas kolejnych wycieczek na pewno dużo o tym usłyszycie. Dla turystów najważniejszą informacją jest fakt, że wstęp na teren KPN jest płatny. Park posiada 112 km szlaków turystycznych pieszych, są także szlaki narciarskie, w tym 17 km nartostrad^. Część szlaków pieszych udostępniono dla rowerzystów.

W szczytowe partie prowadzą dwie kolejki linowe, zimą zaś funkcjonuje 10 wyciągów dla narciarzy. Bilet jednodniowy do Karkonoskiego Parku Kosztuje 8 zł, ulgowy 4 zł. W kilku najpopularniejszych wejściach do parku natraficie na kasy biletowe, gdzie będziecie mogli kupić tradycyjny bilet. Na pozostałych szlakach jesteście skazani na zakup biletu przez internet. Opisując poszczególne szlaki, podajemy informację, czy wchodzimy na teren Karkonoskiego Parku Narodowego.

3. Złoty Widok – wspaniała platforma widokowa

Złoty Widok to szczyt w Szklarskiej Porębie, który od XIX wieku przyciąga turystów spragnionych cudownych górskich widoków. W naszym artykule – Złoty Widok (610 m n.p.m.) – super szybki i super łatwy szlak na super punkt widokowy opisaliśmy kilka tras prowadzących na szczyt. Tutaj przedstawimy mapę tylko jednego szlaku, ale za to jest on banalnie łatwy.

Nie przypominamy sobie, żebyśmy opisywali tak krótki szlak w górach. Samochód zostawiamy na darmowym parkingu przy muzeum Wlastimila Hofmana. Uważajcie, w sezonie może być tutaj bardzo tłoczno. My przyjechaliśmy w długi weekend 11 listopada i udało nam się znaleźć wolne miejsce, więc warto próbować. Niestety na miejsce prowadzi bardzo wąska droga asfaltowa, którą spaceruje mnóstwo turystów. Każda mijanka z autem jadącym z przeciwka to duży wyczyn. Ale ten wariant trasy ma jeden wielki plus. Całą czarną robotę wykona za nas auto, którym wjedziemy na wysokość ponad 600 m n.p.m. Nam pozostaje do pokonania na piechotę odcinek o długości dokładnie 266 metrów.

• Złoty widok to wspaniały punkt widokowy na Karkonosze w Szklarskiej Porębie
• wejście na platformę widokową i tarasy jest darmowe, tam czekają drewniane leżaki,
• z darmowego parkingu przy  muzeum Wlastimila Hofmana droga zajmuje 5 minut,
• dotarcie na punkt widokowy nie powinno sprawić kłopotu osobom poruszającym się wózkach inwalidzkich,
• można spacerować z psami.

4. Wodospad Szklarki

Wodospad Szklarki to drugi pod względem wysokości wodospad w polskich Karkonoszach, ale jeśli weźmiemy pod uwagę całe Sudety, to jest już na dalszej pozycji. Jednak wielkość i wysokość to nie wszystko. Szlak na Wodospad Szklarki jest przepiękny o każdej porze roku. Do tego bardzo łatwy, dlatego to propozycja świetnej wycieczki dla każdego. To jedno z piękniejszych miejsc w całych polskich Sudetach.

• Wodospad Szklarki znajduje się w granicach administracyjnych Piechowic, a nie Szklarskiej Poręby, jak sądzi większość turystów,
• wodospad położony jest w enklawie Karkonoskiego Parku Narodowego i na wejście potrzebny jest bilet
• na początku szlaku przy głównej ulicy znajduje się darmowy parking, niestety często brakuje tu wolnych miejsc,
• dojście z parkingu do wodospadu zajmuje dosłownie 10 minut, a trasa jest bardzo łatwa i prowadzi po ścieżce utwardzonej kostką,
• wodospad dostępny jest dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich i rodzin z wózkami dziecięcymi,
• można spacerować z psem (tylko na smyczy)

W artykule Wodospad Szklarki – widowiskowy i bardzo łatwy szlak w Karkonoszach – cennik, parking, mapa – przedstawiliśmy na mapach kilka wariantów szlaków prowadzących na wodospad. Zapraszamy do artykułu, warto zorganizować dłuższą wędrówkę. Tutaj opiszemy najszybszy i najłatwiejszy sposób na dotarcie do Wodospadu Szklarki. Korzystamy z bezpłatnego parkingu przy drodze krajowej nr 3. Miejsc nie ma tu dużo i w możecie mieć problem ze znalezieniem wolnego miejsca, ale rotacja w tym miejscu jest bardzo duża, ponieważ wiele osób zatrzymuje się, tylko żeby zrobić zakupy na małym targowisku z pamiątkami i rękodziełem.

Wejście na drogę prowadzącą do Wodospadu Szklarki znajduje się między straganami. Przechodzimy po moście nad Kamienną i docieramy do kasy biletowej Karkonoskiego Parku Narodowego. Bilet normalny kosztuje 8 zł, ulgowy 4 zł. Przed nami kolejny most, tym razem nad Szklarską w miejscu, w którym wpada do Kamiennej. Skręcamy w prawo i za 300 metrów jesteśmy na miejscu. Poprowadzą was drogowskazy. Trasa jest tak prosta i łatwa.

5. Schronisko Kochanówka

Schronisko Kochanówka znajduje się w zabytkowym budynku, który powstał  w 1868 roku i mieściła się tu gospoda Kochellfalbaude. Właściciel wybudował drogę do wodospadu, a największą atrakcją (oczywiście za dodatkową opłatą) było spiętrzanie na chwilę wody przy progu wodospady za pomocą tamy z kamieni. Jeśli wybierzecie się podziwiać Wodospad Szklarki warto wejść chociaż na szybką kawę do klimatycznego schroniska.

6. Chybotek

Olbrzymia granitowa skała w Górach Izerskich, która przyciąga turystów. Wszystko przez fakt, że ważący kilka ton głaz o średnicy 4 metrów, idzie bez problemu rozkołysać. Sami o tym możecie się przekonać. Naszemu Maksowi najpierw pokazaliśmy fotkę Chybotka i opowiedzieliśmy o możliwości rozkołysania go. Chłopak nie uwierzył nam, ale na miejscu go zamurowało. Trudno uwierzyć, ale naprawdę wystarczy jedna osoba i głaz się kołysze. Oglądanie Chybotka warto połączyć z wejściem na Złoty Widok albo podziwianiem Wodospadu Szklarki.

7. Wodospad Kamieńczyka

Wodospad Kamieńczyka to świetny pomysł na szybką wycieczkę w góry. Szlak ze Szklarskiej Poręby jest łatwy i pokonanie go zajmuje około 40 minut. W sezonie i w weekendy może być bardzo tłoczno, co trochę opóźni czas dotarcia do celu. W sumie droga jest łatwa i każdy turysta powinien sobie  z nią poradzić. Uwaga – jeśli planujecie spacer z dzieckiem w wózku, to przygotujcie się na spore wyzwanie. Na drodze znajduje się mnóstwo dużych kamieni. Zwłaszcza dla małych kółek może to być duży problem. Podczas wspinaczki wprawne oko wychwyci magiczne klimaty. Wodospad zachwyci każdego. To największy wodospad w polskich Sudetach.

• Wodospad Kamieńczyka znajduje się na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, obowiązują bilety wstępu (bilet normalny 10 zł, ulgowy 5 zł),
• podziwianie wodospadu z tarasu widokowego jest bezpłatne,
• bilet na Wodospad Kamieńczyka obowiązuje na specjalną trasę, prowadzącą pod wodospad (bilet normalny 12 zł, ulgowy 6 zł),
• przejścia szlaku od Szklarskiej Poręby zajmuje 40 min,
• to idealny plan wycieczki dla rodzin z dziećmi,
• można zabrać psa, ale na płatną trasę po wodospad już niestety nie, 
• do wyboru jest kilka płatnych parkingów w Szklarskiej Porębie.

To wersja trasy najprostszej i najwygodniejszej. Korzystamy z płatnego parkingu w Szklarskiej Porębie przy ulicy Mickiewicza (30 zł za auto osobowe). Trasa ma długość 1.5 km, a czas potrzebny na pokonanie jej to 40 min. Inne szlaki i warianty dojścia do wodospadu opisujemy w artykule – Wodospad Kamieńczyka – malowniczy i niewymagający szlak.

8. Krucze Skały

To grupa skał granitowych o kształcie baszt, które osiągają wysokość 30 m. Przy tym należy wspomnieć, że na szczyt Kruczych Skał prowadzi niewymagająca wysiłku ścieżka. W ten sposób wchodzimy na wysokość 700 m n.p.m.), ale na super widoki raczej nie liczcie. Krucze Skały o wiele lepiej prezentują się z dołu znad rzeki Kamienna.

9. Zamek Chojnik

Zamek Chojnik i szlaki wokół szczytu zachwycają. Widok na góry z wieży Zamku Chojnik należy do najpiękniejszych w Polsce. Może nawet należy uznać go za numer jeden. Przy dobrej pogodzie pobliskie szczyty są na wyciągnięcie dłoni, a Karkonosze odsłaniają swoje tajemnice. Do tego mamy kilka szlaków do wyboru z różnym stopniem trudności. Każdy znajdzie coś dla siebie. Dlatego popularność Zamku Chojnik nie powinna dziwić. Dwugodzinną wyprawę polecamy każdemu. To świetne miejsce dla rodzin z dziećmi. Tutaj można nauczyć maluchy wędrówki i miłości do gór.

• Zamek znajduje się na górze Chojnik (627 metrów n.p.m.)
• To obszar Karkonoskiego Parku Narodowego, więc należy kupić bilety (bilet normalny na cały dzień – 9 zł, ulgowy 4,5 zł)
• Osobno trzeba kupić bilet do Zamku Chojnik (bilet normalny 10 zł, ulgowy 5 zł)
• najbliżej wejścia i kasy biletowej do Karkonoskiego Parku Narodowego znajduje się parking przy ulicy Tytusa Chałubińskiego (bilet kosztuje 20 zł za cały dzień)
• do Zamku Chojnik można wejść z psem
• wycieczka w obie strony zajmuje dwie godziny.

Szlaków prowadzących do Zamku Chojnik jest kilka. Zdecydowanie najprostszym i najłatwiejszym jest szlak czerwony, ale żeby nie wracać po własnych śladach, w drodze powrotnej proponujemy zejść szlakiem czarnym. W ten sposób zrobiliśmy małą pętlę na zamkowym wzgórzu. Tu mapa naszego szlaku.

Jeśli szukacie więcej informacji, poznać inne szlaki prowadzące do Zamku Chojnik i poznać jego historię, to polecamy nasz artykuł – Zamek Chojnik – opis szlaków, zwiedzanie i ceny biletów.

10. Śnieżne Kotły

Śnieżne Kotły to jedno z najpopularniejszych miejsc w polskich Sudetach. Szlak jest niezbyt wymagający, ale dość długi, za to trasa zapewnia super widoki. Startując ze Szklarskiej Poręby i rezygnując z wyciągu krzesełkowego, trzeba zarezerwować w zasadzie cały dzień. Polecamy wariant z ułatwieniem. Widoki podczas jazdy na krzesełku są przednie. To wspaniała dodatkowa atrakcja. Zwłaszcza dla dzieci. Jeśli szukacie więcej informacji, to zapraszamy do naszego artykułu – Śnieżne Kotły – mapa, parking, opis szlaku.

Śnieżne Kotły to świetny przykład krajobrazu alpejskiego w Sudetach. Półkoliste kotły polodowcowe powstają ponad granicą wiecznego śniegu w wyniku erozyjnej działalności lodowca górskiego. Śnieżne Kotły składają się z dwóch cyrków polodowcowych: Małego Śnieżnego Kotła i od wschodu Wielkiego Śnieżnego Kotła. Co ciekawe ten pierwszy jest głębszy i wynosi 300 metrów. Specjaliści od krajobrazu polodowcowego bez trudu wypatrzą moreny czołowe, moreny boczne i jeziora polodowcowe. Jesteśmy na wysokości około 1500 m n.p.m. To świetny przykład krajobrazu alpejskiego. Śnieg potrafi utrzymać się tutaj do początku lata. Znajdziemy tu wiele rzadkich i objętych ochroną roślin: skalnica śnieżna, rozrzutka alpejska, pierwiosnek maleńki, tojad mocny, modrzyk górski. Warto również wspomnieć, że występują tu reliktowe ślimaki arktyczne.

Mapa naszego szlaku na Śnieżne Kotły (długość 7.4 km, czas- 3.30 godz.) To szlak z samej Szklarskiej Poręby do Śnieżnych Kotłów. Tylko w jedną stronę. Powrót każdy może zaplanować sam. Jeśli siły pozwolą polecamy powrót szlakiem zielonym. Dla rodzin z dzieckiem proponujemy raczej powrót tą samą drogą, aż do pierwszej stacji kolejki linowej.

11. Wieża telewizyjna na Śnieżnych Kotłach

Radiowo-telewizyjny Ośrodek Nadawczy Śnieżne Kotły – wieża RTV o wysokości 24 metrów zbudowana w 1897 jako Schronisko „Nad Śnieżnymi Kotłami” wykorzystywane wówczas w celach turystycznych. Wszystko zmieniło się w roku 1944, kiedy Luftwaffe zorganizowało w schronisku stację radiolokacyjną. Po wojnie przeszła w polskie ręce. W 1960 roku wybudowano na obiekcie stację linii radiowych, co umożliwiło pokaz transmisji z igrzysk olimpijskich w Rzymie. I takie przeznaczenie wieża ma do dzisiaj, ale coraz więcej turystów apeluje o urządzeniu w tym charakterystycznym miejscu ponownie schroniska.

12.  Wyciąg na Szrenicę

Kolej krzesełkowa na Szrenicę składa się z dwóch odcinków – Szrenica I i Szrenica II. To całoroczna  kolej krzesełkowa (2-osobowa), ze Szklarskiej Poręby na Szrenicę.  Przebiega przez teren Karkonoskiego Parku Narodowego. Pierwszy odcinek kończy się na stacji pośredniej, zlokalizowanej na granicy parku narodowego, na skrzyżowaniu kilku tras narciarskich. Stacja górna jest zlokalizowana przy Szrenickiej Skale, 300 m od Szrenicy, przy czarnym szlaku turystycznym do schroniska oraz zielonym szlaku turystycznym ze schroniska PTTK na Hali Szrenickiej do formacji skalnej Trzy Świnki. Zjazd i wjazd w sezonie wysokim na tych dwóch odcinkach kosztuje 70 zł dorośli i 55 zł dzieci. Bilet nie obejmuje wejścia do Karkonoskiego Parku Narodowego, który musimy kupić dodatkowo.

13. Wodospad Panczawy

Wodospad Panczawy to największy wodospad w Sudetach. To jeden z najpiękniejszych i najbardziej widowiskowych szlaków w całych Sudetach. Wody rzeki Panczawy spadają z wysokości 148 metrów. Wygląda to cudownie.

• Wodospad Panczawy znajduje się na terenie KRNAP – czeskiego odpowiednika naszego Karkonoskiego Parku Narodowego. Tutaj też poruszamy się tylko po oznakowanych szlakach,
• wstęp do Parku jest darmowy, nie płacimy również za punkt widokowy przy wodospadzie,
• na odpoczynek, kawę i posiłek możemy liczyć w schronisku Labska Bouda, to prawie dokładnie połowa drogi,
• do wodospadu prowadzi szlak przeznaczony dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, na naszej mapie jest to droga powrotną, którą schodzimy do Szpindlerowego Młyna
• do Wodospadu Panczawy można także dojść od polskiej strony z Łabskiego Szczytu
• na szlak można wybrać się z psem, ale musi być na smyczy.

Według nas najpiękniejszy szlak do Wodospadu Panczawy prowadzi ze Szpindlerowego Młyna wzdłuż rzeki Łaby. W artykule – Wodospad Panczawy największy wodospad w Sudetach opisujemy dokładnie ten szlak, ale do celu możemy też dotrzeć prosto ze Szklarskiej Poręby. Jako miejsce startowe wybraliśmy parking przy Wodospadzie Kamieńczyk przy drodze krajowej nr 3, ale równie dobrze można startować z każdego innego miejsca w Szklarskiej Porębie.

Nasza propozycja pozwala w czasie jednej wycieczki obejrzeć największy wodospad w polskich Sudetach i największy w całych Sudetach, a zarazem największy w całych Czechach. Cała trasa ma długość 9,4 km i pozwala dotrzeć na punkt widokowy nad wodospadem. Niestety w tym wariancie trasy nie zobaczymy pięknych widoków na rzekę Łabę. Wybierając ten szlak pamiętajcie o kupnie biletu do Karkonoskiego Parku Narodowego w Polsce.

14. Schronisko Labska Bouda

Schronisko położone jest na wysokości 1340 metrów n.p.m., nad górnym obrzeżem doliny Labský důl. Początki schroniska sięgają 1830, kiedy kobieta, niejaka die Blasse postawiła w tym miejscu niewielką budkę z kamieni i kory, w której sprzedawała kozi ser, mleko oraz gorzałkę. W późniejszych domek został przebudowany, aby mógł gościć turystów. Schronisko w prawdziwego zdarzenia zbudowano w latach w latach 1878–1879. Niestety w roku 1965 zabytkowy budynek spłonął. Dość szybko podjęto decyzję o budowie nowego schroniska, ale powstał w zasadzie olbrzymi hotel niż klimatyczne schronisko górskie. Średnio tu pasuje, ale za to knedle z jagodami nas powaliły. Sosu z taką ilością owoców nie podaje się nigdzie, więc jeśli tylko będziecie mieli okazję, to bardzo polecamy.

15. Bunkry w górach w okolicach Schroniska Labska Bouda

To przykład czechosłowackiego lekkiego bunkra wzór 37, przystosowanego do prowadzenia ognia bocznego. Ten bunkier popularnie nazywano rzopik (cz. ropik). Wybudowano łącznie ponad 9000 takich schronów. Według planów do końca 1939 r. miało powstać łącznie 16000 rzopików. Nie przeszły one próby ognia, ponieważ na mocy układu monachijskiego, Kraj Sudetów został zajęty przez Niemcy. Bunkier udostępniony jest do zwiedzania. Można wejść do ciemnego wnętrza. Latarki nie będą potrzebne, ponieważ przez otwory strzelnicze wpada do środka trochę światła.

16. Wodospad Łabski

Łabski Wodospad (czes. Labský vodopád) zobaczymy w drodze ze Szrenicy do Schroniska Labska Bouda. Żeby zwiększyć atrakcyjność wodospadu, w XIX wieku zbudowano specjalny zbiornik. Po wniesieniu opłaty przez turystów podnoszono zaporę i można było obejrzeć wezbraną kaskadę wodospadu. Potem dobudowano także drewniane schody. Dzisiaj tej dodatkowej atrakcji już nie zobaczymy, więc pokazujemy ją na starej pocztówce.

17. Owcze Skały

Owcze Skały (1041 m n.p.m.)  to znakomity szlak dla turystów poszukujących mniej znanych tras w Karkonoszach. Bez tłumów, ale za to ze znakomitymi widokami i historią starego toru saneczkowego. Owcze Skały (1041 m n.p.m.) położone są w Karkonoszach na północny zachód od Rozdroża pod Przedziałem. Owcze Skały to ostańce o wysokości dochodzącej do 20 m, zbudowane z granitu karkonoskiego. Na skałach można zaobserwować cios granitowy, czyli spękania biegnące w trzech kierunkach.

Nazwa tej formacji skał pochodzi od charakterystycznej najwyższej skały przypominającej owczą głowę. To ciekawy punkt widokowy na Szrenicę i Halę Szrenicką.  Owcze Skały są jednymi z najpiękniejszych i najbardziej malowniczych formacji skalnych w polskich Karkonoszach. Zupełnie nie rozumiemy, dlaczego zostały trochę zapomniane, ale może to dobrze. Na szlaku nie ma tłumów i zaliczymy klimatyczną wycieczkę górską.

• Owcze Skały znajdują się poza terenem Karkonoskiego Parku Narodowego, więc niepotrzebne są bilety i możemy wędrować również ścieżkami poza szlakiem,
• większość trasy idziemy szlakiem zielonym,
• trasa nie jest wymagająca, to świetna propozycja na wycieczkę dla rodzin z dziećmi, które wędrują same, wjazd z wózkiem dziecięcym jest niemożliwy,
• na początku trasy znajduje się darmowy parking,
• można wędrować z psem.

Tu mapa szlaku, jeśli szukacie więcej informacji to zapraszamy do artykułu – Owcze Skały – szlak zielony na widowiskowe formacje skalne blisko Szklarskiej Poręby.

18. Babiniec (997 m n.p.m.)

Babiniec jest najdalej na północny zachód wysuniętym szczytem Śląskiego Grzbietu. Leży w bocznym grzbiecie odchodzącym od Mumlawskiego Wierchu ku północy^. Grzbiet ten od Przedziału skręca na zachód i kończy się Babińcem. Z Owczych Skał wracamy zielonym szlakiem, aż do drogowskazu – „Stary Tor Saneczkowy”. Tor saneczkowy w tym miejscu działał przed II wojną światową. Miał ponad 2 km długości i ze względu na dużą ilość zakrętów uchodził za bardzo trudny, ale za to za jeden z najpiękniejszych w Sudetach. Po wojnie moda na zjazd na sankach się skończyła i tor saneczkowy nie był wykorzystywany. Na Babińcu oprócz kolejnych widowiskowych skałek, na które można się wspiąć, natrafiliśmy również na opuszczoną chatkę.

19. 100 ton

To nasze ostatnie odkrycie. Miejsce znane tylko nielicznym turystom, dlatego na szlaku nie spotkacie tłumów. 100 Ton to olbrzymi granitowy blok skalny wsparty na czterech kamiennych stopach. Taką dziwną rzeźbę można podziwiać w nieczynnym kamieniołomie Wiciarka między Szklarską Porębą i Jakuszycami. To znakomity pretekst, żeby ruszyć na pieszą wycieczkę i poznać historię wydobycia unikatowe granitu karkonoskiego.

Nieczynny kamieniołom, „Wiciarka” znajduje się pomiędzy Szklarską Porębą a Jakuszycami. Można dojechać pociągiem do stacji Szklarska Poręba Huta. Niestety kursuje tu mało pociągów. Najdogodniej dojechać samochodem. Ze Szklarskiej Poręby kierujemy się drogą nr 3 w stronę Jakuszyc. Tuż przed mostem nad Kamienną wjeżdżamy w ulicę Osiedle Huty. Wąską, ale asfaltową drogą jedziemy prawie do końca.

Uwaga w sezonie zimowym parkowanie na poboczu drogi objęte jest zakazem parkowania. Mały darmowy parking znajduje się tuż przed zakazem jazdy po tej drodze. Dalej idziemy pieszo. Darmowy parking jest również przy stacji kolejowej Szklarska Poręba Huta. Trasa początkowo prowadzi drogą asfaltową wzdłuż torów kolejowych. Idziemy przez malowniczy las. w połowie drogi odbijamy w lewo w drogę przez las. Cała trasa ma długość 2,1 km.

W kamieniołomie Wiciarka wydobywano granit średniokrystaliczny, porfirowaty, z żyłami aplitowymi, który nazywany jest karkonoskim. W starym wyrobisku pozostała odstrzelona olbrzymia bryła granitu, która w latach 50. XX wieku miał trafić do Warszawy jako materiał na rzeźby ustawione przed budowanym Pałacem Kultury i Nauki. Nie wiadomo, dlaczego olbrzymi głaz pozostał w niewielkim kamieniołomie. Może przesadzono z wielkością?

Olbrzymim kamieniem zainteresował się lokalny artysta Zbigniew Frączkiewicz, który w roku 2018 wraz z innymi artystami podczas pleneru stworzył rzeźbę 100 Ton. Co ważne kamień przygotowany do transportu przed laty nie został zmieniony. Został on jedynie osadzony na czterech granitowych stopach. Surowy charakter granitu z widocznymi skutkami pracy górniczej wygląda niesamowicie. Rzeźbione podstawy od razu nazwaliśmy stopami trolla. Więcej informacji na temat rzeźby i kamieniołomu z znajdziecie w artykule – 100 Ton – niezwykła rzeźba w nieczynnym kamieniołomie w Szklarskiej Porębie

20. Kopalnia rud cyny w Krobicy

Kopalnia cyny w Krobicy to fascynująca podziemna trasa turystyczna. Wraz z przewodnikiem schodzimy do podziemnych tuneli. Kopalnia Św. Jana to jedna z najmłodszych podziemnych tras turystycznych. Do zwiedzania dostępna jest dopiero od 2013 roku, ale powstała w jednej z najstarszych sztolni w historii górnictwa na ziemiach polskich. Pierwsze wzmianki o kopalni pochodzą z roku 1512. Cyna od wczesnego średniowiecza była bardzo powszechnym metalem. Wyrabiano z niej naczynia, świeczniki i wiele innych przedmiotów codziennego użytku. Cyna swoją popularność zawdzięczała przede wszystkim niskiej temperaturze topnienia oraz  łatwości odlewania. Więcej informacji o kopalni znajdziecie w artykule – Kopalnia cyny w Krobicy – szlak śladami dawnych sztolni i Skałki Zakochanych

Godziny otwarcia – codziennie od 10.00 do 17.00. Ceny biletów: – bilet normalny 32 zł, ulgowy 28 zł. Uwaga- dzieci wchodzą dopiero po ukończeniu 6 roku życia. To nie przypadek. Przed wiekami właśnie w tym wieku górnik rozpoczynał pracę pod ziemią. Parking dla zwiedzających jest bezpłatny.

21. Ruiny kościoła ewangelickiego w Miłkowie

Ruiny kościoła ewangelickiego w Miłkowie znajdują się w samym centrum miasta. Charakterystyczną wieżę kościoła widać już z daleka. Nieświadomy turysta przygotowuje się na wspaniały zabytek, tymczasem zbliżając się do celu, zauważy, że poza wieżą z kościoła w zasadzie pozostała tylko ruina. 

Po wojnach śląskich Miłków trafia pod władze pruskie. Znikają wszelkie ograniczenia wyznaniowe dla protestantów, którzy szybko zebrali fundusze na budowę nowego domu modlitwy. Drewniana świątynia została poświęcona 10 sierpnia 1742 roku. Okazało się, że dom modlitw postawiono na gruncie podmokłym. Nowa świątynia zaczęła się zapadać. Dodatkowo z trudem mieściła wszystkich wiernych, dlatego postanowiono budowlę przesunąć w nowe miejsce i ją rozbudować. Mistrz ciesielski Maurus z Kowar w roku 1754 za pomocą konstrukcji własnego pomysłu (platforma z bali drewnianych przeciągana za pomocą wyciągarek) przesunął dotychczasowy kościół o 55 metrów na północ. Zamiast rozbudowany powstał okazały nowy i murowany kościół. Poświęcenie kościoła nastąpiło w roku 1755. W 1863 roku wybudowano strzelistą, smukłą wieżę.

Po II wojnie światowej Miłków znalazł się w granicach Polski. Ludność niemiecka została deportowana. Kościół protestancki stracił wiernych i pozbawiony opieki szybko zaczął popadać w ruinę. W latach 80. XX wieku rozebrano grożący zawalaniem dach. Pozostały same mury i w miarę w dobrym stanie wysoka wieża. Więcej informacji na temat kościoła znajdziecie w artykule – Ruiny kościoła ewangelickiego w Miłkowie – czy ten zabytek zostanie udostępniony jako wieża widokowa? 

22. Pobiedna

Pobiedna położona jest na Łużycach w odległości około 25 km od Szklarskiej Poręby.  W tej małej miejscowości można obejrzeć kilka ciekawych zabytków: pałac, wieża Mon Plaisir i ruiny ewangelickeigo kościoła granicznego. Wszystko zaczęło się od drewnianego dworu. Prawdopodobnie wybudowano go w roku 1608. Jednak został zniszczony przez pożar. Potem majątek wielokrotnie zmieniał właściciela. Był nawet zlicytowany za długi, trwała wojna trzydziestoletnia. Nie był to dobry czas dla inwestycji.

Nowy dwór postawiono w roku 1660. Chyba nie była to zbyt okazała rezydencja, ponieważ kolejny właściciel Adolf Traugott von Gersdorf rozebrał ją i postawił nowy pałac, który możemy podziwiać obecnie. Budowę rozpoczęto w roku 1767 i trwała tylko 14 miesięcy. Wynik imponujący. Rezydencja została postawiona według projektu Konrada Gotthelfa Rothe nadwornego budowniczego z Drezna. To przykład skromnego rokoko. Na piętrze znajdowała się olbrzymia biblioteka, w której zgromadzono 12 tys. tomów.

Właściciel pałacu Adolf Traugott von Gersdorf interesował się astronomią i prowadził obserwacje nieba. W tym celu na pobliskim wzgórzu zbudował wieżę. Nazwał ją Mon Plaisir, co oznacza Moja Przyjemność. Prawda, że świetna nazwa? Doskonale obrazuje, czym dla właściciela majątku była  nauka. W przeszłości wieża kilka razy zmieniała właściciela. W XIX wieku, kiedy intensywnie rozwijała się turystyka, urządzono tu punkt widokowy. Zmieniono również nazwę na Wieżę Wilhelma. Obok znajdowała się karczma. Dzisiaj z wieży niewiele zostało. W lesie na zboczu wzgórza z trudem ją odnajdujemy. Kawał ciekawej historii odchodzi w zapomnienie. Okolice wieży to świetne miejsce na spacer. Więcej o tej miejscowości przeczytacie w artykule – Pobiedna, szalony naukowiec i domy przysłupowe.

23. Zabytkowa hala spacerowa w domu zdrojowym w Świeradowie-Zdroju

Najciekawszy zabytek w pobliskim Świeradowie-Zdroju to dom zdrojowy, wybudowany w roku 1899 w miejscu spalonego Domu Źródlanego. Budynek składa się z dwóch części połączonych wykonaną z drzewa modrzewiowego halą spacerową. My mieliśmy skojarzenia ze starymi dworcami kolejowymi. Brakowało tylko peronów oraz kłębów pary i dymu z kominów parowozów. Czas tutaj się zatrzymał. Przenosimy się do XIX wieku. Idealne na miejsce na spacer nawet w najgorszą pogodę.

24.Spacer w chmurach, czyli wieża widokowa w Świeradowie-Zdroju

Sky Walk to 60-metrowa wieża widokowa. Podobno najwyższa w Polsce. Działa od czerwca 2021, ale przebojem wdarła się na listę super atrakcji w Sudetach. Wszystko przez Maksa. To on wypatrzył wieżę i chciał wdrapać się na samą górę. Wbrew pozorom wejście nie jest zbyt strome. Nie ma schodów. Wspinamy się po drewnianych podestach o zaskakująco małym pochyleniu. Osoby starsze oraz rodzice z wózkami dziecięcymi nie będą mieli żadnych problemów.

Na odważnych czeka zjeżdżalnia i wąskie tunele, którymi można się przeciskać. Na górze wielki taras ze szklaną podłogą. Pod nogami przepaść i świetne widoki. Wiele osób w internecie narzeka na słabe widoki, ale zupełnie nie rozumiemy, czego się spodziewali. Jest widok na Stóg Izerski i Świeradów-Zdrój. Jest ładnie. Kręci was wysokość. Może starczy wam odwagi na skok ze spadochronem? 

25. Czarci Młyn

Muzeum w starym młynie wodnym z roku 1890 w Czerniawie- Zdroju. Poznamy maszyny i specyfikę pracy w młynie. Nie była to lekka praca. Huk pracujących maszyn i pył od mąki unoszący się w powietrzu. Wielkie koło wodne napędzało kilkanaście maszyn. Był sprytny system transportowania zboża i mąki między piętrami. Przewodnik z pasją opowiada o poszczególnych maszynach. Młynarstwo średnio nas interesuje, ale z przyjemnością daliśmy się porwać w świat mąki i chleba.

Zaskoczyła nas informacja o łatwopalności pyłu z mąki zawieszonego w powietrzu. To było duże niebezpieczeństwo i często dochodziło do wybuchu. Oryginalny piec chlebowy z XIX wieku się nie zachowa. Była to wyjątkowo nowoczesna konstrukcja. Temperaturę uzyskiwano dzięki sprężonej parze wodnej transportowanej specjalnymi rurami. Palenisko wygaszano tylko raz do roku podczas konserwacji pieca. Warunkiem poprawnej pracy pieca była stopniowa i bardzo powolna zmiana temperatury. D

latego pieca nie można było wygaszać. Nie wiedzieli o tym piekarze, którzy po II wojnie przejęli młyn. Wystarczył rok niewłaściwej obsługi i piec popękał i dosłownie spadł do piwnicy. Gdzie stary młyn to i musi być legenda. Tym razem usłyszymy o kłopotach młynarza z niskim poziomem wody, który nie pozwalał na pracę koła wodnego. Długie przestoje doprowadziły na skraj bankructwa. I wtedy pojawił się dziwny nieznajomy i zaproponował układ – dusza za pomoc. Zdesperowany młynarz zdecydował się i odtąd koło kręciło się nieustannie. Dbała o to ekipa małych diabłów, które wprawiły w ruch wielkie wodne koło. Jednak życie pod jednym dachem z czarcimi pomocnikami nikomu nie wyjdzie na dobre. Młynarz również o tym się przekonał. Całą opowieść usłyszcie podczas zwiedzania.

Godziny otwarcia: codziennie od godziny 10 do 18. Cena biletów: normalny 30 zł, ulgowy 27 zł. Czas zwiedzania – około 45 minut. Strona muzeum – Czarci Młyn

26. Domy przysłupowe

Na samym wstępie zaznaczyliśmy, że będziemy wyjeżdżać ze Szklarskiej Poręby w poszukiwaniu ciekawych miejsc w okolicy. Jeśli zapuścimy się na tereny położone na zachód od rzeki Kwisy to wjedziemy na Łużyce. Tutaj warto zwrócić uwagę domy przysłupowe, które są charakterystyczne dla tego regionu. Dom składa się z części mieszkalnej i gospodarczej, ale są one posadowione na osobnych fundamentach. To umożliwiało pracę maszyn tkackich. Drgania nie były przenoszone na część mieszkalną. I tu ciekawostka. Część mieszkalna była wykonana z drewna,  a gospodarcza murowana.

W okolicy Pobiednej takich domów oglądaliśmy wiele. W pobliskiej wsi Giebułtów znajduje się prawdopodobnie najstarszy w Polsce tego typu dom. Na przełomie lat 1508/1509 przebywał w nim dominikanin Johann Tetzel, który wsławił się sprzedażą odpustów za grzechy jeszcze niepopełnione. Takie praktyki zainspirowały Marcina Lutra do działania. Właściciele zabytkowych domów przysłupowych narzekają, że nie mają żadnej pomocy od państwa. Tymczasem w Czechach i w Niemczech mogą liczyć na wsparcie techniczne i finansowe. W okolicy widzieliśmy mnóstwo domów przysłupowych, które zamieniają się w ruinę lub przeszły remont i zatraciły swój historyczny walor. Zrekonstruowany dom przysłupowy może każdy podziwiać w Świeradowie-Zdroju na głównym deptaku. Co prawda w sezonie tonie on przysłonięty przez pobliskie stragany, ale zawsze warto przystanąć i go zobaczyć.

27. Muzeum Miejskie Dom Gerharta Hauptmanna

Muzeum Miejskie Dom Gerharta Hauptmanna– muzeum mieszczące się w Jagniątkowie (dzielnicy Jeleniej Góry) w domu należącym do niemieckiego pisarza noblisty Gerharta Hauptmanna. Wiele osób mniej zaznajomionych z twórczością pisarza pewnie bardziej zainteresuje niesamowity budynek zaprojektowany w roku 1901  berlińskiego architekta Hansa Grisebacha. Podobny do zamku dom architektonicznie jest  mieszanką historyzmu i neorenesansu. We wnętrzu zachwycają rajskie polichromie autorstwa J.M. Avenariusa, które powstały z okazji 60. urodzin Gerharta Hauptmanna. Polichromię projektuje i maluje   grafik i malarz Johannes Maximilian Avenarius, który wielokrotnie portretował pisarza. W tym wyborze grają rolę również motywy osobiste: zlecenie oznacza pomoc dla znajdującego się w ciężkiej sytuacji osobistej Avenariusa. Zapewniamy, że kolorowe wnętrze domu was zachwyci. Przy okazji na wystawie zapoznamy się z życiem i twórczością pisarza.

Muzeum Muzeum Miejskie Dom Gerharta Hauptmanna – godziny otwarcia: w sezonie letnim od maja do 30 września, od poniedziałku do niedzieli w godzinach 09.00-17.00. W sezonie zimowym od 1 października do 30 kwietnia od wtorku do niedzieli w godzinach od 09.00-16.00. Ceny biletów: 20 zł bilet normalny, 9 zł ulgowy.

28. Grób Karkonosza

Symboliczny Grób Karkonosza, zwanego również Duchem Gór i Liczyrzepą. Wędrując na Złoty widok albo Chybotka warto na chwilę się zatrszymać i go obejrzeć. Początki legend o złym Duchu Gór nalezy szukać w odległych wiekach, jeszcze pogańskich. Legendy o Duchu Gór były doskonałym wytłumaczeniem gwałtownych zmian pogody. O Karkonoszu pisał  Kaspar Schwenckfeldt”nie zrobi nikomu krzywdy, chyba, że ktoś się zeń śmieje, drwi, albo pragnie go ujrzeć, wtedy napełnia powietrze nagłą, nieoczekiwaną burzą, grzmotami, błyskawicami, gradem i ulewą” Z XVI wieku pochodzi najstarszy wizerunek Ducha Gór. To monstrum z korpusem i głową gryfa, rozłożystym jelenim porożem, nogami capa i ogonem, dzierżącego w pazurach laskę.

29. Dom Wlastimila Hofmana

Tutaj w latach 1947-1970 żył i tworzył Wlastimil Hofman, jeden z najwierniejszych uczniów Jacka Malczewskiego. To właśnie w tym miejscu powstało wiele portretów mieszkających w okolicy dzieci i osób dorosłych. Obecnie budynek jest w rękach prywatnych. Zbiory, które znajdowały się w domu, zostały przeniesione do Muzeum Karkonoskiego, Domu Carla i Gerharta Hauptmannów przy ulicy 11 Listopada 23 i są dostępne dla odwiedzających.

30. Muzeum Ziemi Juna

Muzeum Ziemi Juna to prywatne muzeum minerałów oraz kamieni szlachetnych, jedno z dwóch tego typu muzeów w Szklarskiej Porębie. Muzeum znajduje się w budynku dawnej „karczmy głodowej”, w której podczas kryzysu w połowie XIX wieku wypiekano chleb dla pracujących przy budowie drogi robotników. Ich głodową zapłatą za dzień ciężkiej pracy był bochenek chleba i kubek mleka. Budynek muzeum jest położony w dolinie Kamiennej przy drodze krajowej nr 3. W muzeum znajduje się też sklep, gdzie znajdziecie olbrzymi wybór minerałów. To może być świetna pamiątka z pobytu w Szklarskiej Porębie.

31. Szlak Waloński

Specjalny szlak wytyczony w roku 2010 o długości około 7 km. Nosi on imię Juliusza Naumowicza,  Wielkiego Mistrza Sudeckiego Bractwa Walońskiego. Wędrując nim, poznamy najciekawsze atrakcje w Szklarskiej Porębie. Nie ma znaczenia, w którym miejscu zaczniemy spacer. Na trasie zobaczymy Chybotka, Złoty Widok, Starą Chatę Walońską i Wodospad Szklarki. Oczywiście ciekawych miejsc zobaczymy o wiele więcej.

32. Stara Chata Walońska 

Walonowie parali się poszukiwaniem cennych minerałów, więc podczas zwiedzania Starej Chaty Walońskiej obejrzymy kolekcję skarbów ziemi. W podziemiach znajduje się zaskakujące muzeum, czyli Wystawa Tanich Win. Stara Chata Walońska znajduje się przy ulicy Kołłątaja 12. Stąd blisko jest do Wodospadu Szklarki i Chybotka.

33. Wysoki Kamień

Wysoki Kamień (niem. Hochstein im Isergebirge, 1058 m n.p.m.) to malowniczy szczyt w Górach Izerskich, doskonale widoczny ze Szklarskiej Poręby. Zachwyca także panorama na Karkonosze, Góry Kaczawskie i Rudawy Janowickie widoczna ze szczytu Wysokiego Kamienia. W roku 1837 Schaffgotschowie będący właścicielami tych terenów wybudowali na szczycie schronisko Hochsteinbaude, było to jedno z pierwszych w Sudetach. W roku 1875 powstała wieża widokowa. Niestety schronisko w roku 1882 spłonęło. I choć zostało odbudowane, ale nie przetrwało trudnych lat powojennych. W końcu w roku 1963 budynek rozebrano. Teraz tereny na Wysokim Kamieniu znajdują się w rękach prywatnych. Powoli powstaje nowa wieża widokowa. Na szczyt dojdziemy szlakiem czerwonym ze Szklarskiej Poręby albo czarnym z Zakrętu Śmierci.

34.  Muzeum Mineralogiczne 

Muzeum Mineralogiczne w Szklarskiej Porębie to już drugie prywatne muzeum w tym regionie zajmujące się geologią, ale nie tylko  muzeum powstało w roku 1993 i zobaczymy tu skamieniałości dinozaurów, a także las karboński, czyli skamieniałe pnie drzewa Dadoxylon. Oczywiście jest też wystawa minerałów. Muzeum czynne jest codziennie w godzinach 10.00-18.00. W poniedziałki jest zamknięte. Bilet normalny kosztuje 30 zł, ulgowy 10 zł.

35. Huta Szkła Julia

Huta Szkła Kryształowego Julia w Piechowicach to jeden z niewielu istniejących producentów szkła kryształowego w Polsce, podtrzymujący dawne tradycje regionu i produkujący ręcznie formowane i szlifowane produkty. Historia huty łączy się nierozerwalnie z hutą Josephine ze Szklarskiej Poręby oraz hutą Fritza Heckerta z Piechowic. Huta Josephine powstała w 1842 roku na polecenie śląskiego rodu Schaffgotschów.  Huta została nazwana Josephine na cześć żony hrabiego.

Nowocześnie wyposażona huta zatrudniała wielu wysoko wykwalifikowanych fachowców przy trzech piecach wytopowo-wyrobowych i w przylegających zakładach zdobniczych. Huta Josephine produkowała przede wszystkim serwisy na stoły królewskie całej Europy. Turyści mogą podziwiać ręczny proces produkcji szklanych arcydzieł oraz uczestniczyć w warsztatach, gdzie poznają tajniki sztuki szklarskiej. Ścieżka turystyczna prowadzi przez wiele działów m.in. miejsca, gdzie doświadczeni rzemieślnicy dmuchają i formują gorącą masę szklaną, dosłownie wyczarowując kryształowe produkty na oczach turystów.

Zwiedzanie Huty z przewodnikiem odbywa się codziennie w godz. 9.30 – 16.00. Bilet normalny 38 zł, ulgowy 32. W hucie organizowane są również warsztaty.

36. Trollandia – park linowy

Trollandia znajduje się na terenie parku miejskiego w centrum miasta przy ulicy Jedności Narodowej. To klasyczny park linowy z systemem platform i przeszkód linowych. Wszystko na pewnej wysokości. Przypływ adrenaliny jest zapewniony, ale uspokajamy, każda osoba na początku trasy zostaje przypięta liną asekuracyjną, która zostaje wypięta dopiero na mecie. Bilet normalny kosztuje 45 zł, ulgowy 40 zł.

37. Zakręt śmierci

Zakręt Śmierci jest charakterystycznym punktem na drodze nr 358 ze Świeradowa-Zdrój do Szklarskiej Poręby. Nazwa brzmi dramatycznie, ale w rzeczywistości, oczywiście przy zachowaniu bezpiecznej prędkości, pokonanie zakrętu nie sprawia dużego problemu, do tego w bonusie dostajemy super widoki. Jesteśmy na wysokości 775 m n.p.m., a za zakrętem znajduje się parking i początek szlaku na Wysoki Kamień. Droga powstała w latach 1935-37. Pokonywaliśmy zakręt wiele razy. Zatrzymywaliśmy się, żeby zrobić fotki, ale Zakręt Śmierci na starej pocztówce nas oczarował.

 38. Sprawdzone noclegi w okolicy Szklarskiej Poręby

• Agroturystyka Do Woli w Wolimierzu
• Bonaluti – zarezerwuj pokój z widokiem na góry
• Pensjonat Karkonoski SPA
• Pod Srebrną Górą
• Domki w Dolinie Bobru
• Młyn Karpnicki – stylowe apartamenty w dawnym młynie w Rudawach Janowickich
• Apartamenty Good Time, czyli doskonały sposób na znalezienie dobrego noclegu w Karkonoszach

39. Mapa wszystkich atrakcji, szlaków, zabytków i polecanych noclegów w okolicy

Przedstawiamy internetową mapę wszystkich atrakcji i noclegów w okolicy Szklarskiej Poręby. Jeśli dane miejsce zostało przez nas opisane w osobnym i obszernym artykule to podajemy do niego link. W ten sposób sprawnie odszukacie więcej informacji.